Ewa Farna – Znak 0

Idę sobie pustą drogą,
Życie żyje obok mnie.
Czuję, że do nikąd mknę…
Patrzę – w cieniu stoją buty,
Widzę je jakby przez mgłę…
Kto to? Co to?
Kto powie, co dziwnego dzieje się?

Ref.: Tańczą nagle w krąg, a ja płaczę,
Mogę uciec stąd, majaczę!
Dają znak: nie żyj tak!
Bez wspomnień, złości, sam,
Leć pod wiatr, łykaj świat do szpiku kości…
Tańcz…

2. W butach tupię, nerw i trwoga,
Czy są diabła, czy też Boga…
Jeden diabła, drugi Boga.
Płoną we mnie resztki strachu,
Szarość dni mi nie pozwala zburzyć mur mych własnych granic,
Wiem, czemu stoją, czekają na ruch.
Ta chwila przemija, za krótko może trwać.
Odpowiedź, czy warto o nią grać?
Uciec stąd, zamknąć oczy,
Ujrzeć to, widzieć to, poczuć to…

Ref.: Tańczę nagle w krąg, taktem płaczę.
Mogę uciec stąd, majaczę!
Tańczę nagle w krąg, ze szczęścia płaczę.
Nie chcę uciec stąd, majaczę!
To mój znak – chcę żyć tak!
To mój znak – chcę żyć tak!
To nasz znak – chcę żyć tak!
Do szpiku kości…
Nie chcę uciec stąd, zatańcz ze mną…